See my D-box entry as well as the information below.

Niet zelden staat in een notariële akte waarmee een hypotheekrecht op een onroerende zaak wordt gevestigd een tekst van de strekking:

"Het onderpand mag zonder schriftelijke toestemming van de hypotheekhouder niet met (verdere) hypotheken worden bezwaard."

Tot voor kort hoefden notarissen zich van dat gebruik niets aan te trekken. Het zogenaamde ‘bezwaringsverbod' gold als een afspraak tussen partijen. Weliswaar mocht de hypotheekgever niet zonder toestemming van de eerdere hypotheekhouder(-s) een tweede, derde, vierde of verder hypotheekrecht verstrekken, als hij het toch van plan was, was er altijd wel een notaris bereid om de vestiging van zo een opvolgend hypotheekrecht te faciliteren - die daarmee de eerdere hypotheekhouder voor een fait accompli stelde. Van de notaris werd niet verwacht dat hij verifieerde of de eerdere hypotheekhouder wel instemde met het opvolgend hypotheekrecht. Zo was althans de praktijk.
http://www.wieringa-advocaten.nl/nl/weblog/2013/07/08/vestig...

De casus
Op 18 september 2008 passeert een notaris een akte waarin een recht van eerste hypotheek wordt gevestigd. In de akte is bepaald dat het de hypotheekgever verboden is zonder toestemming van de hypotheekhouder (‘bank X’) een opvolgende hypotheek op de onroerende zaken te vestigen.
Dit zogenaamde bezwaringsverbod wordt in vrijwel iedere hypotheekakte opgenomen.
http://www.deterink.com/nl/actualiteiten/nieuws/901/notaris-...